Aan alles komt een eind!

Als ik dit aan het schrijven ben, zijn we alweer terug in de thuishaven.  Zoals ik al schreef was het gisteren echt de mooiste zeildag. Zo fijn heb ik misschien nog wel nooit gezeild. We hoopten natuurlijk op nog zo'n dag. 
De nacht werd door René en Jente buiten op het dek doorgebracht. Ook Helen, Lisa en Evi hebben buiten geslapen. Eerst werden er allerlei bedjes gecreëerd aan dek en daarna natuurlijk staren naar de sterren. Dat was nog niet zo vaak gebeurd een sterren hemel. We hebben met z'n allen geduimd voor een droge nacht en gelukkig is dat ook gelukt. Nog wel wat vochtig, maar goed te doen, hebben de dames allemaal heerlijk geslapen op het dek in de buitenlucht.

Helaas werden ze niet gewekt door de zon en leek het er vanochtend eerder op dat het ging regenen dan dat de zon kwam. Maar gelukkig een paar spetterjes verder niets. Gelukt dus om toch een nachtjes buiten te slapen.

Omdat we in een baai lagen aan de mooringboei, moest er met het bijbootje brood gehaald worden op de kant. Jente en ondergetekende zijn met het bootje op pad gegaan naar de overkant. Alle drie de meiden draaien hun hand er niet meer voor om om zelf de motor te starten en geheel zelfstandig te varen. 
Aan de overkant was een klein dorpje met 1 supermarktje en een paar oude huisjes. Eindelijk wel een beetje armoedig allemaal. Maar de supermarkt had brood en nog was andere boodschappen. Snel zijn we weer terug getufd naar de boot om met z'n allen te gaan ontbijten.

Toen we bij de boot aankwamen was Saskia net bezig met een heldhaftige daad. De avond ervoor was de pikhaak overboord gevallen en lag nu op de bodem naast de boot. Dus die moest worden op gedoken.  De diepte was ca. 4,5 meter en naar een paar keer voorduiken om te kijken hoe diep het was, nam Saskia een enorme duik en kwam al ademhappend met pikhaak boven. Vandaag was zij onze heldin.
U ziet we hebben allemaal zo onze kwaliteiten. Een team dus!

Na het ontbijt werd er nog lekker even gezwommen om daarna langzaam aan toch echt terug te varen naar de thuishaven. Helaas was er weinig wind en stond de wind ook nog verkeerd, wat inhield dat we eigenlijk het hele stuk op de motor hebben moeten varen. Helaas niet nog zo'n mooie zeiltocht als gisteren.
Onderweg dan maar af en toe stoppen en even lekker in het water springen. Ook hebben we een keer een lange lijn aan de boot vastgemaakt en daar lagen alle dames aan, behalve de schipper natuurlijk die moest de boot besturen. Al lachend en schreeuwend werden de dames  voortgetrokken door het water en haalden we toch de mooie snelheid van 2,5 knopen.  Harder lukte niet, dan hielden de dames het touw niet meer. Was toch weer een leuke nieuwe belevenis.

Rond 16.30 uur kwamen we weer in de thuishaven aan, waar we eerst moesten tanken en daarna weer aan de juiste steiger moesten aanmeren. Ook dit hebben we weer zonder botsingen of andere problemen voor elkaar gekregen.

Wat nu nog gebeuren moest was inpakken , alles weer terug in de bus zetten, lekker douchen en daarna gezamenlijk met de andere flottielje boten lekker pizza eten in de standbar. Dat was nog even erg gezellig.

Op naar het volgende avontuur. Morgen om 9.00 uur moeten we op de Ferry naar het eiland Losinj zitten, 6 uur varen en dan nog even de camping zoeken. 
We zijn benieuwd hoe het daar weer zal zijn.