Dag 8 Herhaalde poging onze reis naar Swaziland te vervolgen

Woensdag 7 augustus 2013

Woensdagochtend om 7:15 met frisse moed weer vertrokken om dezelfde berg voor de 3e keer te berijden. Natuurlijk was de eer wederom aan Nini. Oneliners als: "Die kent inmiddels alle bochten op haar duimpje en 3 maal is scheepsrecht", passeerden de zéér humoristische revue. 

Toch maar eens gecheckt of de sluitingstijd van de grensovergang ergens aangegeven stond en ja hoor... Met grote witte letters op een groen bord links van de weg vóór het oprijden van de berg, was duidelijk te lezen: "Border closed at 16:00u. Oké, so that's à border! WE MiSSED IT!!

8:10u de laatste bocht vóór de border.... De spanning steeg... En.... Yes open!!
Allemaal uit de auto en met paspoort in de hand naar een loket, waar nog ouderwets handwerk met pen en papier werd verricht. Maar het was dan toch gelukt en we mochten Z-Afrika verlaten. Een paar honderd  meter verderop mochten we dit hele ritueel nogmaals meemaken. Dit  keer om Swaziland te mogen betreden. 
Wel werden we gewaarschuwd voor een gedeelte onverharde weg. Hahaha van een weg was in het geheel geen sprake en alle ingewanden die tijdens de gamedrives van plek waren verwisseld, werden nu weer op hun plaats terug gerammeld.

Phophonyane Falls bleek een goed verborgen maar waar natuurparadijs, waar we om 10:00u arriveerden en meteen van een heerlijk ontbijt konden genieten op een houten terras, omgeven door ongelooflijk mooie natuur met voortdurend de "muziek" van watervallen op de achtergrond.
Da's allemaal wel leuk en aardig dachten we, maar ons doel was om hier een stuk cultuur op te snuiven en een schooltje o.i.d. te bezoeken. Jente en Puck hadden speciaal daarvoor het e.e.a. van  hun speelgoed uitgesorteerd om aan arme kindjes te geven.
Terwijl Margo zich al aan het beklagen was (zelf noemt ze dat anders) wat ze hier dan 3 dagen moest doen, bleek dat we met onze neus in de boter waren gevallen. Op verzoek van René en Nini zou William, een van de werknemers en tevens gids, ons naar de locale basisschool van the Village down under brengen. 
Omstreeks 14:00u, toen we ons net in beweging hadden gezet,  bleek dat we wéér 10 minuten te laat waren... De school was al uit en de leerlingen kwamen ons al tegemoet lopen. Sommigen op blote voeten!! maar ons breeduit toelachend. 
William die zelf uit het dorp bleek te komen en op die basisschool had gezeten, bracht ons in contact met de "principale"; het hoofd van de school. We waren welkom en werden de volgende dag omstreeks 11:15u verwacht.

De middag verder maar wat gelounched en genoten van ons verblijf in deze bijzondere omgeving, met een lekker koud drankje, waar Puck en Jente het koude zwembad hebben getrotseerd.